Oddychanie powinno być głębokie i rytmiczne. Najlepiej wdychać jednocześnie przez nos i usta. Wielu biegaczy stosuje schemat 3:2 (wdech przez 3 kroki, wydech przez 2) w umiarkowanym tempie i schemat 2:1 w szybszym tempie.
Reklama
Wybór obuwia jest ważny, ale nie decydujący. Minimalistyczne buty mogą wzmocnić stopę, ale wymagają stopniowego przejścia. Kluczem jest to, aby buty nie przeszkadzały w biegu, a wręcz go „korygowały”. Najlepiej biegać boso po trawie, aby poczuć naturalną mechanikę biegu.
Siła mięśni głębokich to fundament. Słabe mięśnie brzucha i pleców prowadzą do opadania miednicy i przeciążenia nóg. Ćwiczenia takie jak plank, bird dog i dead bug poprawiają stabilność i efektywność biegu.
Mobilność bioder i kostek ma kluczowe znaczenie. Napięte mięśnie zginaczy bioder pociągają miednicę do przodu, powodując lordozę lędźwiową. Regularne rozciąganie i rozluźnianie powięzi (rolowanie) są niezbędne dla biegaczy.
Zacznij od krótkich dystansów i niskiej intensywności. Zasada 10% tygodniowo (zwiększanie dystansu nie więcej niż o 10%) zmniejsza ryzyko kontuzji przeciążeniowych. Lepiej biegać trzy razy po 20 minut niż raz w tygodniu przez godzinę.
Ostatecznie w bieganiu nie chodzi o prędkość, ale o stabilność. Kiedy technika staje się naturalna, bieganie zmienia się z „tortury” w ruchową medytację. A ciało reaguje siłą, wytrzymałością i radością.