Każdego roku miliony zwierząt podejmują epickie podróże przez kontynenty i oceany – nie dla przygód, lecz dla przetrwania. Migracje to złożone, genetycznie zaprogramowane trasy, które pozwalają im unikać niesprzyjających warunków i znaleźć zasoby do rozrodu.
Reklama
Jednym z najbardziej imponujących przykładów jest kulik arktyczny, który każdego roku pokonuje ponad 11 000 kilometrów bez przerwy z Arktyki do Nowej Zelandii. To najdłuższy nieprzerwany lot jakiegokolwiek ptaka, wymagający ogromnych rezerw energii i precyzyjnej nawigacji.
Żółwie morskie również wykazują się zdumiewającą precyzją. Samice wracają na tę samą plażę, na której się urodziły, aby złożyć jaja – czasami po 30 latach i tysiącach kilometrów. Naukowcy sugerują, że wykorzystują pole magnetyczne Ziemi jako „mapę nawigacyjną”.
Zwierzęta lądowe również mają swoje własne trasy. Stada gnu i zebr w Afryce Wschodniej pokonują okrężną podróż o długości około 1800 km, podążając za deszczem i świeżą trawą. Ten cykl utrzymuje równowagę całego ekosystemu – od drapieżników po mikroorganizmy glebowe.