Pustynie należą do najsurowszych ekosystemów na świecie, gdzie temperatury wahają się od 50°C w dzień do zera w nocy, a woda może być niewidoczna przez miesiące. Mimo to kwitnie tu niezwykła różnorodność życia, od owadów po ssaki, z których każde ma unikalne strategie przetrwania.
Reklama
Jedną z kluczowych adaptacji jest minimalizacja utraty wody. Na przykład wielbłądy mogą bez szkody stracić do 30% wody w organizmie, podczas gdy ludzie umierają przy 12%. Ich krew zatrzymuje płyny dzięki wyspecjalizowanym owalnym czerwonym krwinkom, a rezerwy tłuszczu w garbie służą jako źródło wody metabolicznej.
Wiele zwierząt pustynnych prowadzi nocny tryb życia. Fenki, skorpiony, sowy i jaszczurki chowają się przed upałem w ciągu dnia w norach, pod skałami lub w cieniu, wychodząc na polowanie dopiero po zachodzie słońca. Zapobiega to przegrzaniu i ogranicza parowanie wilgoci.
Niektóre gatunki, takie jak myszoskoczek, w ogóle nie piją wody. Pobierają ją z nasion i roślin, a ich nerki są tak wydajne, że produkują ultraskoncentrowany mocz. Nawet ich oddychanie jest przystosowane: ich przewody nosowe schładzają wydychane powietrze, skraplając wilgoć z powrotem do organizmu.